Cr sembolü ile gösterilen, metalik bir element. Louis Nicolas Vauquel 1797 yılında kurşun kromattan elde etmiştir. Elementin ismi, krom bileşiklerinin çoğunun renkli olması dolayısıyla Yunanca renkli manasına gelen chroma kelimesinden türetilmiştir. Özellikleri: Krom, cilalı parlaklığı ile beyaz-mavi renkte sert bir metaldir. Yoğunluğu 6,9 g/cm 3 tür. Erime noktası 1550°C vekaynama noktası 2482°C’dır. Krom, periyodik sistemin VI B sütununda bulunan bir geçiş elementidir. Atom numarası 24 ve atom ağırlığı 51,996’dır. Elementin tabii olarak ve kütle numarası Cr 50 , Cr 52 , Cr 53, Cr 54 olan dört izotopu vardır. Bunlardan en bol bulunanı Cr 52 dir. Krom atomunun orbitallere elektron dağılımı 1s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 3d 5 4s 1 şeklindedir. Kimyasal reaksiyonlara iştirak eden 3d ve 4s seviyesindeki elektronlar olduğu için, kromun yükseltgeme hali (0) dan (6+) ya kadar değişir. Bununla beraber en çok bulunan yükseltgenme basamakları 2+, 3+ ve 6+ dır

Normal olarak krom, sulu hidroklorik asit ve sülfürik asitte çözünür. Bununla beraber şayet ilk önce konsantre nitrik asit, hidrojenperoksit veya kuvvetli oksitleyici bir madde ile muamele edilirse sulu asitlerde çözünmez hale gelir. Metalin bu haline pasif hali denir. Bunun sebebi ise metal yüzeyinde meydana gelen oksit tabakasının metali iyi bir şekilde kaplamasından, yani metale çok iyi tutunmasındandır. Pasif hali geçici olup, metal ısıtıldığında, mekanik darbeye maruz kaldığında veya aktif bir metal ile temasa getirildiğinde kaybolur. Krom, diğer metallerden daha büyük pasiflik göstermektedir. Düşük sıcaklıkta kırılgan olduğu halde korozyona dayanıklıdır. 325°C civarında kolaylıkla işlenebilir.

Tabiatta bulunuşu: Krom, yerkabuğundaki volkanik kayaların yaklaşık % 0,037’sini teşkil eder. Aktif bir metal olduğundan tabiatta serbest halde bulunmaz. Kromun en önemli ticari kaynağı 2 değerli

demir ve 3 değerli krom ihtiva eden demir kromit mineralidir. Cevherin kimyasal formülü FeCr 2 O 4 veya Fe(CrO 2 ) 2 olup, her iki halde de % 68 Cr 2 O 3 ve % 32 FeO vardır.